သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် (lesdom/lezdom)

ရပ်ကွက်တစ်ခုရဲ့ အစွန်းအဖျားက ကြီးမားသော အိမ်ကြီး ။

သည်အိမ်မှာ အိမ်ရှင်တွေက အမြဲနေလေ့မရှိ ။ တစ်ခါတစ်လေသာ ၂၅နှစ်အရွယ် မိန်းမပျိုတစ်ဦး လာလေ့ရှိသည်။ လာလျှင်လည်းခေါ်လာသော လက်သမားတွေနဲ့ လူတွေနဲ့ ဂိုထောင်ထဲမှာ အလုပ်ရှုပ်နေသည်။

ယခုထို ဂိုထောင်ထဲတွင် အမျိုးသမီးနှစ်ဦးရှိနေသည်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံးက တစ်သက်လုံးသိုဝှက်လာကြသော စိတ္တဇကို ဖွင့်လှစ်ရန်ရောက်လာကြခြင်းဖြစ်သည်။ ရွယ်ရွယ်ချက်တို့တူပေမဲ့ အသွယ်အပြင် စိတ်ခံစားမှုခြင်းတော့ ကွဲပြားသည်။

တစ်ယောက်က အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင်နှင့် ဒီအိမ်ကြီးရဲ့ အိမ်ရှင် ဝေဝေနွယ် ဖြစ်သည်။ သူမက မကြာခင်ရောက်လာတော့မယ့် အချိန်တွေ အပေါ် ကျေနပ်နေဟန်ရှိသည်။

တစ်ယောက်ကာတော့ ကျောင်းစိမ်းအကျႌအဖြူအစိမ်းနှင့် ၂၅နှစ်အရွယ်ကျောင်းဆရာမလေး သက်ထားခင် ။ သူမကတော့ မကြာခင်ရောက်လာမဲ့ အချိန်တွေ အပေါ် ရင်ခုန်နေဟန်ရှိသည်။

သူမတို့နှစ်ဦးကြားမှာ ကိရိယာတစ်ခုခြားထားသည်။ အဲ့တာက မြေကြီးမှာဒေါက်နှစ်ခုစိုက်ထားပြီး ထိုပေါ်မှာသစ်သားပြားကို တစောင်းလေးထောင်ထားသည်။

ထိုသစ်သားပြားမှာ အပေါက်သုံးပေါက်ဖောက်ထားသည်။

ပြောရလျှ ထိပ်တုံးနှင့် ဆင်တူသည်။ ဖွင့်လို့ရသည်။ သော့ခတ်ရန်နေရာပါသည်။ ယခုထိုကိရိယာကို ဖွင့်ထားသည်။

နင်သေခြာပြီလား သက်ထား......

ဝေဝေ့ရဲ့အသံက အေးစက်မနေပါ ။သို့သေည်နွေးထွေးမှုလဲမရှိဟု ခံစားရသည်။

စဉ်းစားနော် ဒီကိရိရာပေါ် လက်တွေ လည်ပင်းတွေတင်လိုက်တာနဲ့ နင်က အရုပ်လေးလိုဖြစ်သွားမှာ ။ နင့်နို့တွေ အဖုတ်တွေ ဖင်တွေအကုန်လုံး အလှူပေးသလိုဖြစ်သွားမှာ........

ခြိမ်းခြောက်နေသည်လား စဉ်းစားဖို့ဖြောင်းဖြနေသည်လား

သက်ထားခင်ပြုံးမိသည်။ ပြီးတော့ငြိမ်သက်နေရာမှ စလှုပ်ရှားလိုက်သည်။ ပထမအကြိမ် ခံစားမှုနောက်လိုက်ခြင်း သို့မဟုတ် ကိုယ့်ငရဲခန်းကို ဖန်တီး လိုက်ခြင်းပင်။

သူမလက်ကောက်ဝတ်လေးတွေနဲ့ လည်တိုင်ကျော့ကျော့ အံပေါ်ရောက်သည်နှင့် ဝေဝေက အံကိုပိတ်ချကာ သော့လတ်လိုက်သည်။ မျက်နှာမှာ မပေါ်အောင် ထိန်းထားပေမဲ့ သူမစိတ်တွေ အရမ်းလှုရှားနေသည်။ အခုချိနိကစလို့ သူမကံကြမ္မာဟာ ဝေဝေနွယ့်အပေါ် လုံးဝမူတည်သွားပါပြီ။ သူမမှာ ဘာမှာဆုံးဖြတ်ခွင့် လုပ်ဆောင်ခွင့် မရှိတော့။

ဝေဝေ သူ့ရှေ့က သူငယ်ခြင်းဖြစ်သူကို ကြည့်ပြီးပြုံးမိသည်။ သစ်သားပြားနောက်က ဖင်ကုန်းထားသော ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းက လူတကာ စိတ်ကြွဖွယ်ရာ။ ကုလားထိုင်တစ်ခုကိုယူကာ သက်ထားရဲ့ရှေ့မှာထိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့

ဖြောင်း........ အ

ပွဲဦးထွက်မှာပင် နာကျင်ခြင်းကိုခံစားလိုက်ရသည်။ လူတကာလေးစားရသော ကျောင်းဆရာမလေး ခုတော့အရင်းရှင်ခေတ်က ငွေဝယ်ကျွန်မလေးလို ဖြစ်လို့

ငါမေးတာကို ရိုရိုသေသေဖြေ မဟုတ်ရင်ဒီထက်နာမယ်

နင့်နာမည်ဘယ်သူလဲ

သက်ထားခင်ပါ့ရှင်

နင်ဘာအလုပ်လုပ်လဲ

ကျောင်းဆရာမပါ

နင်နဲ့ငါက ဘယ်လိုပတ်သပ်လဲ

သူငယ်ခြင်းတွေပါ...

အဖြေမှားတယ်

ဖြန်း.....အမေ့

ဘယ်ဘက်ပါးမှနာကျင်ခြင်းကိုခံစားလိုက်ရသည်။

ပြန်ဖြေ နင်နဲ့ငါက ဘယ်လိုပတ်သတ်လဲ

ဝေဝေ စိတ်ကြိုဖြစ်မည့် အဖြေကို ရွေးကာဖြေရသည်။ အနာမခံနိုင်တော့လေ။

သခင်နဲ့ ကျွန်ပါရှင်

တော်တယ် နင်အရိပ်အကဲနားလည်တယ်။

ထပ်မေးမယ် ငါက ဘာလဲ

ကျွန် ကျွန်မရဲ့သခင်မပါ။

နင်ကကော ဘာလဲ

သခင်မရဲ့ ကျွန်ပါ

မေးသမျှကို ဖြေရင်းကိုယ့်ကိုကိုယ်သိမ်ငယ်လာသည်။ ဝမ်းနညးသလိုလို ရင်ခန်နေသလိုလို ။ ကူရာမဲ့နေသော ဘဝမဟုတ်လား။

ကဲ ဂါ့ရဲ့ကျွန်မလေး ငါ့အမိန့်ကို မနာခံပဲမနေရဲအောင် စတိသဘောလောက်ပညာပေးရမယ်။ ပြောရင်းထိုင်ရာမှ ထလိုက်သည်။ ပြီးနော့ ဝေဝေက ဂါဝန်ကိုလှန်တင်ကာ သူမဝတ်ထားသော အတွင်းခံကို ချွတ်ကာ သက်ထားခင်ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည်။

ရုတ်တရက်မို့လန့်ကာ ဝူးဝူးဝါးဝါးနှင့်ရုန်းတော့သည်။ ဖြန်းကနဲ ပါးတစ်ချက်လောက်ရိုက်မှ ငြိမ်သွားသည်။ ဝေဝေက နံရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ကြိမ်လုံးတစ်ချောင်းကိုဖြတ်ယူလိုက်သည်။ ပြီးတော့သက်ထားခင်၏ နောက်တည့်တည့်မှာနေရာယူလိုက်သည်။

ဖင်ကုန်းထားရသောကြောင့် သက်ထားခင်၏ စွင့်ကားသော တင်သားကျစ်ကျစ်များက ကျောင်းစိမ်းထဘီအောက်မှာ ရိုက်ချင်စရာ လှပနေသည်။ ပထမဦးစွာ ကြိမ်ကိုတင်ပါးပေါ်တင်ကာ စကြည့်သည်။

ဖြန်း...ဝူး.....

တင်ပါးတွေမီးစနှင့်ထိုးလိုက်သလို စပ်ဖြဉ်းဖြဉ်းဒဏ်ကြောင့် လန့်ကာအော်မိသည်။ သို့သော အတွင်းခံစို့ထားသော ပါးစပ်ကာ ဝူးဝူးဝါးဝါးသာ ထွက်သည်။ ထိုနာကျင်မှုမျိုးသူမ မကြာမကြာစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ဖူးသည်။ ငယ်ငယ်ကကျောင်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေ အရိုက်ခံရသည့်အခါ ကျောင်းသူလေးတွေကို ရိုက်ရသည့်အခါ နာကျင်နေသော သူတို့နေရာမှာဝင်ခံစားချင်မိသည်။ ခုတော့သူများကိုရိုက်ခဲ့သော ဆရာမှာ တင်ပါးကို ပယ်ပယ်နယနယ် အရိုက်ခံနေရပြီဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ်တွေးမိသည်။အတွေးပင်မဆုံးသေး....

ရွှမ်း...ရွှမ်း...ရွှမ်း...ရွှမ်း...

တင်ပါးပေါ် ဆင့်ကာဆင့်ကာ ကျလာသောနာကျင်မှုတွေ ကြောင့် တင်ပါးတစ်ခုလုံးထူပူလာသည်။ မိမိကိုမိမိလည်း ဝေဝေ ပြုသမျှနုရမည့်သူဟု ခံစားမိလာသည်။ အရင်က သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကိုလဲ ကြောက်လာသည်။

ရျုက်ချင်တိုင်းရိုက်လို့ဝမှ ပါးစပ်အဝတ်ကို ထုတ်ပေးကာ

ငါ့အမိန့်ကို လွန်ဆန်မယ် ကြံရင် သည်လိုအရိုက်ခံရမယ် မှတ်ထား

မလွန်ဆန်ဝံပါဘူးရှင်။

သူမကို ထိပ်တုံးမှဖြုတ်ပေးကာ လက်ထိပ်ခတ်ပြီးစားပွဲ တစ်ခုရှေ့ထိုင်ခိုင်းထားသည်။ ပြီးတော့ သူမရေဇ့စာချုပ်တစ်စောင်ချပေးသည် ဖတ်ကြည့်လိုက်တော့

၃၀.၄.၂၀--

ယနေ့မှစ၍ ကျွန်မသက်ထားခင် အသက် ၂၅နှစ်သည် အလုပ်ချိန်မှလွဲ ၍ ကျန်သည့်အချိန်များတွင် မဝေဝေနွယ် ပိုင်ဆိုင်သောကျေးကျွန်ဖြစ်ပါသည်။ မဝေဝေနွယ်ကို ကျွန်မ၏ သခင်မအဖြစ်အသိအမှတ်ပြုပါသည်။

ဟူသောစာသားနှင့် လက်မှတ်ထိုးရန်နေရာပါရှိသည်။ သူမလက်မှတ်ထိုးပေးလိုက်သည် ။ ပြီးတော့မှ ဝေဝေက သက်ထားကိုလက်ထိပ်ဖြုတ်ပေးကာ နေထိုင်ရာတိုက်ခန်းသို့ပြန်ပို့ပေးသည်။

သည်ညတော့ အိပ်ရေးဝအောင်အိပ်ထားကျွန်မလေးရေ...။

ဆက်ရန်

လက်ယာ

သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်

အပိုင်း ၂

တနင်္ဂနွေနေ့ မနက်ခင်း သက်ထားခင်တစ်ယောက် စောစောထရေချိုးနေသည်။ ညကရိုက်ထားသောဒါဏ်ကြောင့် တင်ပါးတွေ နာကျင်နေသေးသည်။ ရေးချိုးပြီးရေချိူးခန်းကအထွက် ဖုံးဝင်လာသဖြင့်ရင်လျှားရက်နှင့်ဖုန်းကိုင် လိုက်သည်။

ဟလို

သက်ထားလား

ဟုတ်ပါတယ် သခင်မလေး

ဟဲ့ကောင်မ မတ်တပ်ရပ်ပြီးပြောနေတာမှတ်လား ဒူးထောက်လိုက်စမ်း

အေးစက်မာကျောသော အမိန့်သံကြောင့် ဝေဝေနွယ် အခန်းထဲမှာမရှသော်လည်း ကျိုးနွံ့စွာဒူးထောက်လိုက်သည်။ ဝေဝေပြောသမျှ သူမမလွန်ဆန်ရဲပါ။

ဘာလုပ်နေတာလဲ....

ဟို.......ရေချိုးနေတာပါ

ချိုးပြီးပြီလား

ဟုတ်ကဲ့ရှင့်ပြီးပါပြီ

အေး ငါနင့်တိုက်ခန်းနားရောက်ပြီ အဲ့တိုင်းဒူးထောက်ပြီးစောင့်နေ သြော် ရင်လျှားထားရင် ချွတ်ပြီး ကိုယ်နို့သီးခေါင်းတွေကို လက်နဲ့ညှစ်ရင်းစောင့်နေ။

ပြောပြောဆိုဆို ဝေဝေနွယ်ဖုန်းချသွားသည်။ သက်ထားခင်ကတော့ အမိန့်အတိုင်းထဘီကိုချွတ်ကာ ကျုယ်လုံးတီးနှင့်ဒူးထောက်လိုက်သည်။ ကိုယ့်နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်နှင့်ညှစ်ဖို့တော့ အပျိုစင်ဆရာမလေး မဝံ့မရဲဖစ်နေသည်။ သို့သော်တစ်ဖက်ကလဲ အမိန့်ကိုနာခံလိုသောစိတ်က ကြီးဆိုးနေသည်မို့. နို့သီးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို လက်ချောင်းသွယ်လေးတွေနဲ့ ညှစ်လိုက်သည်

အ နာကျင်မှုနှင့်အတူ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ကျက်သီးတဖြန်းဖြန်းထသွားသည် ။မကြာခင် ဝေဝေ ရောက်လာသည်။ အခန်းတခါးကို သူမယူထားသော့သော့နှင့်ဖွင့်ကာ ဝင်လာသည်။ သူမပြောသည့်အတိုင်းဒူးထောက်နေသော သက်ထားခင်ကို မြင်တော့ ပြုံးမိသည်။ ကောင်မလေး အမိန့်တော့နာခံသားပဲ။ တွေးပြီး ဆိုဖာပေါ်  အခန့်သားဝင်ထိုင်သည်။

ငါ့ကိုဖိနပ်လာချွတ်ပေးစမ်း

သက်ထားတစ်ယောက် ဒူးထောက်လှက်ပင်အနားတိုးကပ်သွားကာ ဖိနတ်တွေကိုချွတ်ပေးလိုက်သည်။

မတ်တပ်ထ ပေါင်ကားပြီး လက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်ပစ်ထား

ပြောသည့်အတိုင်းသက်ထားနွယ်လိုက်လုပ်သည်။ ဝေဝေက အိတ်ထဲမှာတုန်ခါစက်ကိုတ်ကာ သက်ထားရဲ့အဖုတ်မှာတိပ်နဲ့ကပ်ပေးသည်။ ပြီးတော့ အဝေးထိန်းခလုတ်ကို အစမ်းဖွင့်ကြည့်သည်။

အ အ

ထူးဆန်းသော အတွေ့ကြောင့် အပျိုမလေး ခြေမခိုင်ချင်ဖြစ်သွားသည်။ ဝေဝေကသူမကို မည်သည့်အတွင်းခံမှမဝတ်စေပဲ အပေါ်က ရင်စေ့အကျီႌခါးတိုလေးနှင့် ထဘီအနီတစ်ထည်ကိုဝတ်စေသည်။ ပြှးတော့သူမကို super market တစ်ခုသို့ခေါ်သွားကာ ပစ္စည်းတစ်ချို့ ရှာဝယ်စေသည်။

ပစ္စည်းဝယ်နေချိန် နောက်မလှမ်းမကမ်းကလိုက်ကာ ခလတ်ကို ဖွင့်လိုက်ပိတ်လိုက်ဖြင့်ဆော့ကစားနေသည်။ ကာမစိတ်ကို နိုးကြွစေသည့်မို နို့သီးခေါင်းလေးမေားထောင်ထလာကာ ဘော်လီဘရာစီရာ မဝတ်ထားသဖြင့် သိသာနေသည်။ ဆရာမလေးသက်ထားနွယ်ကတော့ super market ထဲက ယောက်ျားတွေရဲ့မျက်စိအရသာခံစရာဖြစ်နေသည်။

ရှက်ရွံ့အားငယ်မှု နှင့်အတူ သူမမျက်ရည်ပင်ဝဲလာသည်။ သေးပေါက်ချင်စိတ်လဲပေါက်လာသည်။ သို့သော် ဝေဝေက ခွင့်မပြု၍ အိမ်သာဝင်ခွင့်မရ တော်တော်ကြာအောင် ထိုသို့နှိပ်စက်ပြီးမှ ဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့ဝင်ကာ ထမင်းစားရသည်။ ပြီးတော့မှာ အိမ်သာဝင်စေကာ မနေ့ကာအိမ်ရှိရာသို့ခေါ်သွားသည်။

အိမ်ရောက်တော့ဝေဝေက သက်ထားကို အခန်းတစ်ခန်းသို့ခေါ်သွားကာ

ဒီအခန်းက ငါနေမဲ့အခန်ပဲ အဲတော့ရှင်းထားပေး ငါပြန်လာလို့စိတ်တိုင်းမကျရင်တော့သိတယ်နော်

ဟုတ်ကဲ့ပါသခင်မလေး

သြော် အဝတ်တွေချွတ်လိုက် ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့လုပ်

အမိန့်အတိုင်းပင် သူမ ဖင်ဟောင်းလောင်းဖြင့်အခန်းရှင်းရတော့သည်။ ဝေဝေကတော့ အိမ်တံခါးပိတ်ကာထွက်သွားသည်။ ညနေလေးနာရီတွင်အိမ်ပြန်ရောက်လာသည်။

==============================

ဂိုထောင်ထဲက ထိုင်ခံတစ်ခုပေါ်တွင်သက်ထားခင် ထိုင်နေသည် ရိုးရိုးတန်းတန်းတော့မဟုတ် ။ထိုင်ခုံမှာတပ်ဆင်ထားသော မော်တာလီးတုက သူ့မအဖုတ်ထဲ တဆုံးဝင်ရောက်နေသည်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကလည်း ထိုင်ခုံ ဒေါက်တွေမှာ အသေချည်ထားခံရသည် ။ လက်နှစ်ဖက်မှာလည်း လက်ပြန်ကြိုးအတုပ်ခံထားရသည်။ လည်ပင်းကခွေးလည်ပါတ်မှလွဲ၍ သူမမှာ အဝတ်အစားမရှိ

ညနေက အခန်းရှင်းတာစိတ်တိုင်းမကျဟုဆိုကာ အပြစ်ပေးထားခြင်းပင်

ဆက်ရန်

လက်ယာ

သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်

ဇာတ်သိမ်း

ဝေဝေ ကမော်တာခလုတ်ကိုဖွင့်လိုက်သည်။ သက်ထားအဖုတ်ထဲ လီးတုက မွှေနေသဖြင့်တွန့်လိန်ရုန်းကန်နေသည်။ ကြိုးတုပ်ခံထားရတော့ လှုပ်လို့ပင်မရ။ ပါးစပ်ကသာ တစ်ဟင်းဟင်းဖြင့် ညည်းနေရှာသည်။ ဝေဝေကတော့သူမကို အရသာခံပြီးကြည့်နေသည်။ ဘယ်လိုမှမခံနိုင့်အဆုံး သက်ထားတစ်ကိုယ်လုံးပျော့ခွေကြသွားသည်။

သည်တော့မှဝေဝေက သူမကို ကြိုးဖြည်ပေးသည်။ ဆွဲထူလိုက်သဖြင့် အဖုတ်ထဲက လီးတုထွက်သွားသည်။ အားနဲစွာ ပျော့ခွေနေသောသူမ ဝေဝေလွှတ်ချ လိုက်သည်နှင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်ခွေခွေ လဲကျပြီး အသက်ကို ဖြည်းဖြည်းခြင်းရှူနေရသည်။

ဝေဝေက သူမကိုလက်ပြန် လက်ထိပ်ခတ်လိုက်သည်။ ဝေဝေက သူမ ဂါဝန်လေးမက စောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်သည်။

ယက်စမ်း ကျွန်မ ငါ့အဖုတ်ကို ရက်ပြီးအသုံးတော်ခံစမ်း

သက်ထားခင် ဝေဝေ့ အဖုတ်ကိုဖြည်းဖြည်းခြင်း ယက်ပေးနေသည်။ ဝေဝေကတော့ မျက်လုံးလေးမှိန်းကာ ဇိမ်ခံနေသည်။ ခဏကြာတော့ အရည်များစိမ့်ထွက်လာကာ သက်ထင်းခင် မျက်နှာပေါ်ပေကျန်ကုန်သည်။

ဝေဝေက သက်ထားခင်ကို လည်ပင်းကလည်ပတ်မှာ သံကြိုးတပ်ပြီးဆွဲခေါ်ကာ အခန်းထောင့်က ရေပိုက်တွေ တိုင်ကီတွေထားရာသို့ဆွဲခေါ်သွားသည်။ ပြီးတော့ ကျောက်ဖြာပေါ်လေးဘက်ထောက်စေသည်။

ဆရာမလေးသက်ထားခင်ခမျာ ဝေဝေအမိန့်အတိုင်း ကျောက်ဖြာပေါ် ခွေးမလေးတစ်ကောင်လို လေးဘက်ထောက်နေသည်။ ဆံနွယ်ရှည်ရှည်တွေက ကြမ်းပြင်ပေါ်ပုံကျနေသည်။ ပြည့်တင်းတော့ ရင်သားတွေက အောက်ကို တွဲကျနေပုံလေးက အသည်းယားစရာ။

ဝေဝေက သူမကိုယ်အနှံ့ရေပိုက်နှင့်ထိုးသည်။ အေးမြသော အထိအတွေ့ကြောင့် လန်းဆန်းသလိုရှိသောလည်း အားပြင်းသောရေဒဏ်ကြောင့် စပ်ဖြင်းဖြင်းနှင့်တစ်ကိုယ်လုံးနာကျင်လာသည်။ ဝေဝေက ခဏနားပြီးသူမကိုယ်အနှံ့ ဆပ်ပြာတိုက်ပေးသည်။ ရင်သားတွေ အဖုတ်တွေကို မထိတထိ လာထိသဖြင့် သက်ထားခင်ရင်ထဲ ပလောင်ဆူလာသည်။  ဆပ်ပြာတိုက်ပြီးတော့ ရေပန်းဖြင့်ထိုးပြန်သည်။

ထို့နောက်သူမကို ပေါင်ကား ခေါင်းနောက်လက်နှစ်ဖက်ပြစ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်စေသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးကိုရေသုတ်ပေးသည်။ ပြီးတော့ သူမကို စားပွဲတစ်လုံးနားခေါ်သွားကာ လက်ထောက်ပြီးဖင်ကုန်းစေသည်။

နင့်အတွက် ငါအထူးလက်ဆောင်စီစဉ်ထားတယ်

ပြောပြောဆိုဆို စအိုဝထဲ ဖင်ပိတ်တစ်ခုကို ထိုးထည့်တော့သည်။

သေလောက်အောင် နာကျင်ပေမဲ့ သက်ထားခင်မရုန်းကုန်မိတော့ ။ ပါးစပ်ကသာ ညည်းညူ နေမိသည်။ ပြီးတော့မှ သူကို အဝတ်အစားပြန်ဝတ်စေကာ အိမ်ပြန်ပို့ပေးသည်။

============================

ကလင်ကလင်ကလင်....

ဖုန်းသံကြောင့် ရေချိုးနေသော စက်ထားခင်း ရင်လျှားရက်နှပင်ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။ တစ်ဖက်က သူမ၏ သခင်မလေး ဝေဝေ။ ထို့ကြောင့်ရောက်သည့် အရပ်မှာပင်သူမဒူးထောက်ချလိုက်သည်။ ဝေဝေက သူမကို အမိန့်တချို့ပေးကာ ဖုန်းချသွားသည်။

သူမလဲ ထက ရေချိုးရသည်။ ဖင်ထဲက ဖင်ပိတ်ကြောင့် လမ်းလျှောက်ရတာ အနယ်းငယ် ခိုးလုခုလုနိုင်သည်။ မတတ်နိုင် အီးပါရင်တောင် ပါပြီးရင် ကိုယ့်ဖင်ထဲကိုယ်ပြန်ထည့်ထားရန် အမိန့်သေပေးထားသည်လေ။

ရေချိုးပြီးတော့သူမ အခန်းထဲဝင်က ဘော်လီ ရင်ဖုံးအဖြူ ထဘီ အစိမ်းတို့ကို ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်ခွင့်မရှိ မဝတ်ရန်လှမ်းအမိန်ပေးထားသည်။ ထို့နောက် သနပ်ခါးရေကျဲလေးလူးကာ ဆံပင်ကို ဆံထုံးထုံးပြီးနောက် ဆရာမလေး သက်ထားခင် ကျောင်းသို့ထွက်သွားပါတော့သည်။

လက်ယာ